Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) 65 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μέτρια έως σοβαρή Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ).

Αποτελεί την τέταρτη αιτία θανάτου και σύντομα θα είναι η τρίτη. 

Κάθε χρόνο πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από ΧΑΠ που αντιστοιχεί στο 5% του συνολικού αριθμού θανάτων παγκοσμίως. 

Η ΧΑΠ στην Ελλάδα αριθμεί πάνω από 700.000 ασθενείς. Το 50% δεν το γνωρίζει! 

Οι άρρενες πάσχουν σε ποσοστό 11,4% έναντι των γυναικών με 4,8%. Στην Αθήνα πάσχει μικρότερο ποσοστό από ΧΑΠ σε σχέση με τις αγροτικές περιοχές.

Πάνω από το 95% των περιπτώσεων με ΧΑΠ ήταν ή είναι καπνιστές. Το 50% των ασθενών με ΧΑΠ δεν διακόπτει το κάπνισμα.

Επιβαρύνει τους κρατικούς προϋπολογισμούς καθώς αποτελεί συχνό αίτιο νοσηλείας, διασωληνώσεων, εισαγωγής σε μονάδες εντατικής θεραπείας, χρήσης μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού (ΜΕΜΑ), χρήσης οξυγονοθεραπείας και παρακολούθησης από κέντρα αναπνευστικής αποκατάστασης. Επιπλέον, η καθημερινή αγωγή που λαμβάνει ο ασθενής είναι υψηλού κόστους, αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι η ελάχιστη τιμή ενός συνήθους εισπνεόμενου φαρμάκου για την ΧΑΠ υπερβαίνει τα 40 ευρώ μηνιαίως. Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την πρόωρη συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας ή ακόμα και το ελαστικό ωράριο που έχουν οι εργαζόμενοι με ΧΑΠ λόγω του νοσήματός τους, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι πρακτικά η ΧΑΠ αποτελεί και μια μορφή οικονομικής μάστιγας για το κράτος.